سفارش تبلیغ
صبا ویژن
دریچه

مرد و زن جوانی سوار بر موتور در دل شب می راندند.آنها عاشقانه یکدیگر را دوست داشتند.


زن جوان: یواش تر برو، من می ترسم.
مرد جوان: نه، اینجوری خیلی بهتره.

زن جوان: خواهش میکنم ، من خیلی می ترسم.
مرد جوان: خوب، اما اول باید بگی که دوستم داری.

زن جوان: دوستت دارم، حالا میشه یواش تر برونی.
مرد جوان: منو محکم بگیر.

زن جوان: خوب حالا میشه یواش تر بری.
مرد جوان: باشه به شرط اینکه کلاه کاسکت منو برداری و روی سر خودت بذاری، آخه نمیتونم راحت برونم، اذیتم میکنه.

روز بعد واقعه ای در روزنامه ثبت شده بود. برخورد موتور سیکلت با ساختمان حادثه آفرید. در این سانحه که به دلیل بریدن ترمز موتورسیکلت رخ داد، یکی از دو سرنشین زنده ماند و دیگری درگذشت. مرد جوان از خالی شدن ترمز آگاهی یافته بود. پس بدون اینکه زن جوان را مطلع کند با ترفندی کلاه کاسکت را بر سر او گذاشت و خواست تا برای آخرین بار دوستت دارم را از زبان او بشنود و خودش رفت تا او زنده بماند. دمی می آید و بازدمی میرود. اما زندگی غیر از این است و ارزش آن در لحظاتی تجلی می یابد که نفس آدمی را می برد.


نوشته شده در پنج شنبه 88/11/29ساعت 10:32 صبح توسط نظرات ( ) |

You are the one, who holds the key to my heart

Friendship is like a tea. Sugar of sacrifice makes it sweeter and salt of selfishness makes its sour

Roses love sunshine, violets love dew all the flowers into the world no how much I love you

Love is like war ... Easy to start ... Difficult to end ... Impossible to forget

Loving you is one of the ways I worship god

Love is what all women want

Whenever I want to see you, I’ll just close my eyes, if god decides to take you away from me then I’ll ask god to close my eyes forever

Years are like months, months are like weeks, weeks are like days, days are like hours and hours are like seconds... when you are with me


نوشته شده در پنج شنبه 88/11/29ساعت 9:36 صبح توسط دانیال نظرات ( ) |

غنچه با دل گرفته گفت:
زندگی  ،
لب زخنده بستن است  ...
گوشه ای درون خود نشستن است!
گل به خنده گفت
زندگی شکفتن است  !
با زبان سبز راز گفتن است   
گفتگوی غنچه وگل از درون با غچه باز هم به گوش می رسد
تو چه فکر میکنی
کدام یک درست گفته اند
من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است  ؛
هر چه باشد اوگل است  !
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است!

 


نوشته شده در سه شنبه 88/11/27ساعت 4:33 عصر توسط شیوانا نظرات ( ) |

مترسک، تنها ایستاده و دستانش را باز کرده بود، بلکه کسی او را در آغوش گیرد. با وجود بدن لاغر و خشکیده اش قلب مهربانی داشت، ولی هیچ کس به او توجهی نمیکرد. قلب مترسک شکسته بود. هوا کم کم سرد شد. ابر آسمان را پوشاند. لحظاتی بعد برف شروع به باریدن کرد. آنقدر بارید تا مترسک از شدت برف جمع شده روی بدنش شبیه آدم برفی شد. بچه ها دور مترسک جمع شدند و با او عکس یادگاری گرفتند. اکنون مترسک بدن زیبا و جالبی داشت. اما این زیبایی زیاد ادامه نداشت و چند روز بعد با آب شدن برف ها دوباره مترسک ماند و تنهایی. او از همه بیزار شده بود و به این فکر میکرد چرا انسان ها فقط به ظاهر زیبا مینگرند؟ مترسک تکه ای ابر در آسمان دید و از ترس دوباره آدم برفی شدن و فقط چند روز عزیز بودن، خود را به دست کلاغ هایی سپرد که قصد از بین بردن او را داشتند...


نوشته شده در شنبه 88/11/24ساعت 6:59 عصر توسط دانیال نظرات ( ) |

لحظه ای که در یکی از اتاق های بیمارستان بستری شده بودم، زن و شوهری

درتخت روبروی من مناقشه ی بی پایانی را ادامه می دادند. زن می خواست

از بیمارستان مرخص شود و شوهرش می خواست او همان جا بماند.

از حرف های پرستارها متوجه شدم که زن یک تومور دارد و حالش بسیار وخیم

است.در بین مناقشه این دو نفر کم کم با وضیعت زندگی آنها آشنا شدم. یک

خانواده روستائی ساده بودند با دو بچه. دختری که سال گذشته وارد دانشگاه

شده و یک پسر که در دبیرستان درس می خواند و تمام ثروتشان یک مزرعه

کوچک، شش گوسفند و یک گاو است. در راهروی بیمارستان یک تلفن همگانی

بود و هر شب مرد از این تلفن به خانه شان زنگ می زد. صدای مرد خیلی بلند

بود و با آن که در اتاق بیماران بسته بود، اما صدایش به وضوح شنیده می شد.

موضوع همیشگی مکالمه تلفنی مرد با پسرش هیچ فرقی نمی کرد :

گاو و گوسفند ها را برای چرا بردید؟ وقتی بیرون می روید، یادتان نرود در خانه را

ببندید. درس ها چطور است؟ نگران ما نباشید. حال مادر دارد بهتر می شود.

بزودی برمی گردیم.

چند روز بعد پزشک ها اتاق عمل را برای انجام عمل جراحی زن آماده کردند.

زن پیش از آنکه وارد اتاق عمل شود ناگهان دست مرد را گرفت و درحالی که

گریه می کرد گفت: « اگر برنگشتم، مواظب خودت و بچه ها باش.» مرد با لحنی

مطمئن و دلداری دهنده حرفش را قطع کرد و گفت: «این قدر پرچانگی نکن.»

اما من احساس کردم که چهره اش کمی درهم رفت. بعد از گذشت ده ساعت

که زیرسیگاری جلوی مرد پر از ته سیگار شده بود، پرستاران، زن بی حس و حرکت

را به اتاق رساندند. عمل جراحی با موفقیت انجام شده بود. مرد از خوشحالی سر

از پا نمی شناخت و وقتی همه چیز روبراه شد، بیرون رفت و شب دیروقت به

بیمارستان برگشت. مرد آن شب مثل شب های گذشته به خانه زنگ نزد. فقط در

کنار تخت همسرش نشست و غرق تماشای او شد که هنوز بی هوش بود. صبح

روز بعد زن به هوش آمد. با آن که هنوز نمی توانست حرف بزند، اما وضعیتش خوب

بود. از اولین روزی که ماسک اکسیژنش را برداشتند، دوباره جر و بحث زن و شوهر

شروع شد. زن می خواست از بیمارستان مرخص بشود و مرد می خواست او همان

جا بماند. همه چیز مثل گذشته ادامه پیدا کرد. هر شب، مرد به خانه زنگ می زد.

همان صدای بلند و همان حرف هایی که تکرار می شد. روزی در راهرو قدم می زدم.

وقتی از کنار مرد می گذشتم داشت می گفت: گاو و گوسفندها چطورند؟ یادتان نرود

به آنها برسید. حال مادر به زودی خوب می شود و ما برمی گردیم.

یک بار اتفاقی نگاهم به او افتاد و ناگهان با تعجب دیدم که اصلا کارتی در داخل تلفن

همگانی نیست. مرد درحالی که اشاره می کرد ساکت بمانم، حرفش را ادامه داد

تا این که مکالمه تمام شد. بعد آهسته به من گفت: خواهش می کنم به همسرم

چیزی نگو. گاو و گوسفندها را قبلا برای هزینه عمل جراحیش فروخته ام. برای این

که نگران آینده مان نشود، وانمود می کنم که دارم با تلفن حرف می زنم.

در آن لحظه متوجه شدم که این تلفن برای خانه نبود، بلکه برای همسرش بود که

بیمار روی تخت خوابیده بود. از رفتار این زن و شوهر و عشق مخصوصی که بین شان

بود، تکان خوردم. عشقی حقیقی که نیازی به بازی های رمانتیک و گل سرخ و سوگند

خوردن و ابراز تعهد و شمع روشن کردن و کادو پیچی و از اینجور جفنگ بازیها نداشت،

اما قلب دو نفر را گرم می کرد

 

 


نوشته شده در جمعه 88/11/23ساعت 2:57 عصر توسط شیوانا نظرات ( ) |

این داستان رو تا آخر بخونید:یک تاجر آمریکایى نزدیک یک روستاى مکزیکی ایستاده بود که یک قایق کوچک ماهیگیرى از بغلش رد شد که توش چند تا ماهى بود! از مکزیکى پرسید: چقدر طول کشید که این چند تارو بگیرى؟ مکزیکى: مدت خیلى کمى !

آمریکایى: پس چرا بیشتر صبر نکردى تا بیشتر ماهى گیرت بیاد؟ مکزیکى: چون همین تعداد هم براى سیر کردن خانواده‌ام کافیه.

 

آمریکایى: اما بقیه وقتت رو چیکار میکنى؟
مکزیکى: تا دیروقت میخوابم! یک کم ماهیگیرى میکنم!با بچه‌هام بازى میکنم! با زنم خوش میگذرونم! بعد میرم تو دهکده می چرخم! با دوستام شروع میکنیم به گیتار زدن و خوشگذرونى! خلاصه مشغولم با این نوع زندگى !


آمریکایى: من توی هاروارد درس خوندم و میتونم کمکت کنم! تو باید بیشتر ماهیگیرى بکنى! اونوقت میتونى با پولش یک قایق بزرگتر بخرى! و با درآمد اون چند تا قایق دیگه هم بعدا اضافه میکنى! اونوقت یک عالمه قایق براى ماهیگیرى دارى !
مکزیکى: خب! بعدش چى؟


آمریکایى: بجاى اینکه ماهى‌هارو به واسطه بفروشى اونارو مستقیما به مشترىها میدى و براى خودت کار و بار درست میکنى... بعدش کارخونه راه میندازى و به تولیداتش نظارت میکنى... این دهکده کوچیک رو هم ترک میکنى و میرى مکزیکو سیتى! بعدش لوس آنجلس! و از اونجا هم نیویورک... اونجاس که دست به کارهاى مهمتر هم میزنى ...


مکزیکى: اما آقا! اینکار چقدر طول میکشه؟
آمریکایى: پانزده تا بیست سال !


مکزیکى: اما بعدش چى آقا؟
آمریکایى: بهترین قسمت همینه! موقع مناسب که گیر اومد، میرى و سهام شرکتت رو به قیمت خیلى بالا میفروشى! اینکار میلیونها دلار برات عایدى داره !


مکزیکى: میلیونها دلار؟؟؟ خب بعدش چى؟
آمریکایى: اونوقت بازنشسته میشى! میرى به یک دهکده ساحلى کوچیک! جایى که میتونى تا دیروقت بخوابى! یک کم ماهیگیرى کنى! با بچه هات بازى کنى !
با زنت خوش باشى! برى دهکده و تا دیروقت با دوستات گیتار بزنى و خوش بگذرونى!!!


نوشته شده در جمعه 88/11/23ساعت 8:2 صبح توسط دانیال نظرات ( ) |

  و خدا سیب نینداخت از آن بالاها
که در عمق کم حرف نیوتن غرق شویم

و چنین با تقدیس
و چنین با اجبار
جسم او در خودمان دفن کنیم

یادمان باشد سیب
با هزاران امید

به امید لب و دندان کسی می آید
که به ایمان و یقین

سیب را می فهمد

سیب را می نوشد

 
و به حرف نیوتن می خندد
با خودش می گوید :

" آسمان جاذبه دارد نه زمین"
 
 


نوشته شده در چهارشنبه 88/11/21ساعت 10:10 صبح توسط نظرات ( ) |

   1   2   3      >

Design By : Pars Skin





کد ماوس